De berg op (en af)

Gisteren vertrokken voor een tweedaagse hike naar de berg Illinizas Norte. Met een fourwheeldrive, Paul van het reisbureau en drie andere deelnemers vertrekken we om half tien vanaf het hostel. Onderweg boodschappen gedaan voor het avondeten en ontbijt (niet te veel want we moeten alles zelf de berg op sjouwen) en gids Francesco opgepikt. Om twee uur beginnen we aan een avontuurlijke tocht de berg op. We beginnen al op 3900 meter en dat is duidelijk te merken. We lopen te hijgen als postpaarden en het is af en toe zo steil dat we pasjes van niet meer dan 20 cm kunnen maken. De gids is toegerust alsof hij ons de Mount Everest op moet loodsen, met pikhouwelen en stijgijzers en al, maar er is pas nog een toerist van de berg gevallen, dus het zal wel niet voor niets zijn. Het is heel vermoeiend en zwaar, maar wel prachtig. Om vijf uur zijn we boven, en dan hebben we bijna drie uur continu gelopen. Het is heel erg koud en we zijn nu op een hoogte van 4700 meter. Jan en ik hebben erg last van de hoogte en hebben een flinke hoofdpijn en zijn misselijk. We slapen in een berghut met grote bakken waar matrassen in liggen. Je slaapt met z’n zessen naast en boven elkaar. Er is ruimte voor 30 man, maar we zijn gelukkig maar met zijn achten. De rest gaat koken, maar wij worden al misselijk van de lucht. We trekken al onze kleren aan (thermo ondergoed, lange broek, shirt, fleecevest en sokken) en kruipen in de slaapzak, maar dan liggen we nog te klappertanden.

Om vijf uur ’s morgens vertrekken twee mensen van ons groepje met de gids naar de top van de berg, op 5100 m, om de zon op te zien te komen, maar de rest is zo beroerd dat ze dat niet ziet zitten. Wij lopen met Paul om acht uur dezelfde weg naar beneden. Dit gaat aanzienlijk sneller dan de berg op. Halverwege komen we de rest van de groep weer tegen en om tien uur staan we weer bij de auto. De rest van de dag hebben we nodig om bij te komen. Met veel thee en een douche gaat het wel weer. Ik wist niet dat je zo beroerd kunt zijn van de hoogte. Jammer van de macaroni met toebehoren die we de berg opgesjouwd hebben, maar de jongen die de hut beheert was er blij mee. Om zes uur vanavond gaan we met de taxi naar het vliegveld en vanavond om elf uur komen we in Lima aan.